Drodzy Parafianie z Ciska, Landzmierza i części Sukowic

Na kilka dni przed spotkaniem w Waszej parafii z okazji wizytacji kanonicznej w dekanacie Koźle przesyłam Wam słowa pasterskiego pozdrowienia i serdeczną prośbę o modlitwę, by łaska Boża wspierająca ludzkie wysiłki pozwoliła nam dobrze przeżyć ten czas. W Roku Jubileuszowym chcę przybyć do Was jako «pielgrzym nadziei» i razem z Wami zaczerpnąć ze Źródła nadziei, które nigdy się nie wyczerpuje, trwając razem na modlitwie, słuchając Słowa Bożego i dzieląc się nim, uczestnicząc w nabożeństwach, a przede wszystkim zasiadając z Wami do zastawionego hojnie nadzieją stołu eucharystycznego.

Osobiście bardzo cieszę się z perspektywy wypełnienia pośród Was jednego z istotnych pasterskich zadań biskupa. Słowo «wizytacja» budzi czasem skojarzenia negatywne i niesłusznie sugeruje wyłącznie kontrolny i oceniający wymiar przybycia biskupa do parafii. Zrealizowali go już w minionych tygodniach moi kurialni współpracownicy. Wnioskami z tej kontroli podzielę się z Waszym Duszpasterzem i z Parafialną Radą Duszpasterską, ale zleconą mi przez Kościół wizytę w Waszej parafii chciałbym potraktować niemal wyłącznie jako czynność apostolską, którą opisuje św. Jan Paweł II w jednym z dokumentów Kościoła o wymownym tytule: «Pasterze owczarni». Czytamy w nim, że «w takich chwilach biskup najbardziej zbliża się do swojego ludu w sprawowaniu posługi słowa, uświęcania i pasterskiego przewodzenia, wchodząc w bardziej bezpośredni kontakt z niepokojami i troskami, radościami i oczekiwaniami ludzi, mogąc ofiarować każdemu słowo nadziei. (…) Przeprowadzona w ten sposób wizyta pasterska objawia się w swojej prawdziwej istocie, czyli jako znak obecności Pana, który odwiedza swój lud, przynosząc mu pokój».

Licząc na takie właśnie przeżycie zbliżającego się spotkania w Waszej parafii z serca Wam błogosławię i gorąco zachęcam, byście w najbliższych dniach, pośród licznych starań o dobro i zabiegania o godne życie, zechcieli ofiarować Panu Bogu i Kościołowi szczególny dar swojego czasu, modlitwy i otwartego na Boże natchnienia serca. Wierzę, że – zachęceni mottem Roku Jubileuszowego – odkryjemy razem i na nowo naszą tożsamość pielgrzymów nadziei, a zaczerpnąwszy obficie z jej niewyczerpanego Źródła, staniemy się znakiem nadziei dla tych, którzy w dzisiejszym świecie, będąc nieraz ludźmi nam bliskimi, odczuwają jej deficyt lub brak.

Szczęść Wam Boże i do zobaczenia

† Waldemar Musioł

biskup pomocniczy diecezji opolskiej